برگزاری ششمین وبینار از سلسله نشست‌های توانمندسازی زنان

 

 

 

ششمین وبینار از سلسله نشست‌های توانمندی¬سازی زنان با موضوع توانمند سازی زنان در آینه پژوهش توسط پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا (س) و با همکاری مراکز اجرایی، دانشگاهی، ملی و بین¬المللی به مناسبت ولادت حضرت فاطمه (س)، تاریخ 21 بهمن 1399 به صورت حضوری – مجازی و با بخش زنده در آپارات دانشگاه الزهرا(س) با بیش از 900 مخاطب برگزار شد.
دکتر منصوره موحدین متخصص جنین شناسی بالینی و استاد گروه علوم تشریح دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس در خصوص پژوهش بانوان در عرصه آموزش عالی با رویکرد دستاوردها و چالش ها سخنرانی کردند. ایشان افزودند: طبق آمار یونسکو که درسال 2018 منتشر شده است در فاصله سال های 1976 تا 2016 زنان آمریکای شمالی و اروپا، بیشترین سهم را در آموزش عالی داشته و کمترین سهم را زنان کشورهای آسیای غربی و جنوبی داشته اند. همچنین بیشترین رشد در این حوزه را هم به ترتیب زنان آفریقا، آمریکای لاتین، آمریکای شمالی و اروپا داشته اند. در ایران هم سهم دانشجویان دختر مقطع کارشناسی از کل دانشجویان از حدود 35 درصد در سال1357 به حدود 50 درصد در آغاز دهه 1380 افزایش یافته است. البته با بالا رفتن مقطع تحصیلی، سهم دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر کاهش می یابد. علاوه بر این با توجه به گروه های مختلف تحصیلی هم، سهم زنان در رشته های علوم پایه و پزشکی، 60 تا 65 درصد، در رشته های فنی –مهندسی 16 تا 27 درصد و در علوم انسانی 50 درصد است که نشان می دهد؛ زنان در علوم انسانی وکل آموزش عالی کشور سهم 40 تا 55 درصدی دارند. طبق آمار ها در حالیکه سهم زنان در بخش دانشجویی در آموزش عالی حداقل 50 درصد بوده، ولی سهم آنان در تولید علم فقط حدود 30 درصد است. با توجه به عوامل بازدارندگی کلی که در جذب زنان در بازار کار و مهاجرت رشته ای دختران در امر تحصیلات عالیه؛ شکاف جنسیتی عمیقی در بالاترین سطح نخبگی در ایران شبیه جهان ایجاد شده است. وجود کلیشه ها و پیشداوری های جنسیتی در ارزیابی و ارزشیابی از رشد و بالندگی شایسته و بایسته زنان در حوزه آموزش عالی بخصوص انجام پژوهش ها با بودجه های کلان و طرح های ملی جلوگیری کرده و باعث شده زنان در عرصه آموزش عالی ایران نتوانند پا به پای مردان گام بردارند و در پیشرفت کشور آنطور که انتظار می رود مؤثر باشند.
خانم معصومه خان احمدی مشاور رئیس هیئت عامل صندوق نوآوری و شکوفایی، عضو هیأت مدیره انجمن پارک ¬های علم و فناوری و مراکز رشد کشور عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی در خصوص کارآفرینی فناورانه زنان برمبنای دیتاهای های انجمن پارک های علم و فناوری سخنرانی کردند. ایشان افزودند: به فعالیت ‌های خودجوش اقتصادی در قالب کارآفرینی در کشورهای در حال توسعه و به تبع آن در همه دنیا توجه ویژه می ‌شود، چرا که توسعه اقتصادی، اجتماعی و کارآفرینی با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ دارند. یافته ‌های علمی گویای این واقعیت است که توسعه اقتصادی در مناطق محروم محقق نمی‌ شود، مگر اینکه زنان در تمامی جهات و ابعاد توسعه، مداخله مستقیم داشته باشند. کارآفرینی وسیله ‌ای مهم برای توسعه جوامع، افزایش و توسعه شغل ‌ها و ابزاری برای بهبود معیشت زنان است. در جامعه امروز، زنان نقش مهم و در حال گسترشی در زمینه کسب و کار دارند. در سال های اخیر، سهم زنان در کسب و کارهای خصوصی به اندازه کارهای دولتی روند رو به رشدی را طی کرده است. با این وجود زنان با موانع خاصی در کسب و کار مواجه می شوند که بتدریج باید بر آن ها غلبه کنند. طبق گفته های ایشان کارآفرین فناور فردی است که کسب وکار مخاطره آمیز جدیدی را برای تجاری کردن فناوری ‌اش طراحی می کند. خانم خان احمدی در خصوص کارآفرینی فناورانه زنان از منظر دیتاهای انجمن بین المللی و با استناد داده های استخراج شده از گزارش آیسپ در خصوص نقش زنان در پارک های علم و فناوری و مناطق ویژه نوآوری (مدیریت در ساختارها و مدیریت در کسب و کارهای فناورانه) و وضعیت اشتغال زنان در مدیریت شرکت های دانش بنیان کشور افزودند که در حوزه کار آفرینی فناورانه زنان باز هم به مانند دیگر حوزه های کار آفرینی، نقش زنان به مراتب کم رنگ تر از نقش مردان است: درصد زنان به عنوان مدیر در شرکت های فناورانه، درصد زنان به عنوان نیروی کار شرکت های فناورانه، درصد زنان به عنوان مدیر در شرکت های فناورانه، توزیع جنسیتی در مدیریت پارک های علم و فناوری و مناطق ویژه نوآوری، مدیریت های اجرایی ارشد زنان در پارک های علم و فناوری و مناطق ویژه نوآوری، وضعیت زنان در مدیریت میان رده پارک های علم و فناوری و مناطق ویژه نوآوری.
دکتر صدیقه نصری عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری در خصوص توانمند سازی و مشارکت سیاسی زنان در خاورمیانه سخنرانی کردند. طبق گفته های ایشان امروزه بر اساس آماری که نهادهای بین ‌المللی مانند بانک جهانی، سازمان ملل و .. به طور سالانه ارائه می‌کند نسبت نامتوازن زنان و مردان در تصمیم گیری های سیاسی، اقتصادی و نیز بهره مندی از منابع در اکثر قریب به‌اتفاق کشورهای دیده می ‌شود بر همین اساس موضوع توانمند سازی و توجه به مشارکت سیاسی زنان به‌عنوان یکی از شاخص ‌های توسعه پایدار و حکمرانی مطلوب در دهه‌های اخیر بسیار مورد توجه بوده و گسترش ادبیات پژوهشی در سراسر جهان شاهدی بر این ادعاست. در این میان زنان در کشورهای خاورمیانه، با توجه به مشکلات ساختاری، فرهنگی و اقتصادی از نابرابری بیشتری رنج می ‌برند. در خاورمیانه مساله توسعه زنان با توجه به موانع سیاسی و اقتصادی که دارد از رشد کمی برخوردار بوده است. این منطقه به دلایل شرایط اقتصادی، ژئوپلتیک و ایدئولوژی و وجود کشمکش های مداومی که در آن وجود دارد در کنار دولت ملت های ضعیف از شرایط خاصی در مساله توانمند سازی برخوردا بوده است. هر یک از کشورهای این منطقه به فراخور شرایط اجتماعی و سیاسی خود شاهد جنبش‌های اجتماعی برای به دست آوردن حقوق زنان و از بین بردن موقعیت فرودست زنان بوده‌است. در رابطه با مشارکت سیاسی یکی از شاخص ها میزان مشارکت زنان در مجلس ملی با مراجعه به دادهای بانک جهانی در سه سطح بین‌المللی ،منطقه‌ای و ملی است. میزان حضور زنان در مجالس ملی در سطح بین الملل طی سال‌های 1997 تا 2019 روند صعودی را طی کرده است که نشان‌دهنده سیاست‌گذاری‌های مثبت در این زمینه است. این میزان از 11.8 در سال 1998 به 17.8 در سال 2008 و نهایتاً به 24.637 درصد در 2019رسیده است.آنچه لزوم افزایش تعداد نمایندگان زن را توجیه‌پذیر می‌نماید این است که حضور بیشتر زنان به تصویب قوانینی تأثیرگذار و مثبت در راستای احقاق حقوق اجتماعی، سیاسی، خانوادگی و ... زنان منجر می‌شود. طی سال‌های 1997 تا 2019 روند حضور زنان در مجلس، در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا رشد قابل توجهی داشته است؛ که در دو دهه گذشته از 3 درصد به حدود 19 درصد رسیده است. اگرچه به نسبت کشورهای توسعه یافته، از روند خوبی برخوردار نبوده‌اند و این نابرابری در نرخ مشارکت زنان در سیاست بسیار مشهود است. زنان به‌عنوان بخش عمده‌ای از جمعیت این منطقه تنها بخش کوچکی از دنیای سیاست را بر عهده دارند. همچنین در برخی از کشورها حضور زنان در مناصب سیاسی مشخص امکان‌پذیر نیست. میزان حضور زنان در مجلس در هر یک از کشورهای منطقه طی سال‌های 1997 تا 2019 بررسی می شود برای این کار آمار هریک بررسی و میانگین هر کدام به عنوان معیار انتخاب شده است. بر این اساس در این گستره زمانی کشور لبنان با 06% کمترین و ترکیه با 24% بیشترین نرخ مشارکت را به طور میانگین داشته‌اند. افزون بر موارد فوق بررسی عملکرد دولت ها در زمینه سیاست گذاری اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نیز نقش مهمی دارد که می توان تاثیر آن بر توانمند سازی را بررسی کرد.
دکتر زهرا میرحسینی استادیار گروه مطالعات زنان و خانواده، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد، دانشگاه الزهرا(س) در خصوص چالش های زنان کارآفرین سخنرانی کردند. ایشان افزودند: امروزه در بحث توسعه و پیشرفت جوامع، بر توانمندسازی زنان و افزایش نرخ مشارکت آن ها در فرایند توسعه انسانی به ویژه افزایش مشارکت آن ها در عرصه های اجتماعی- اقتصادی تاکید شده و افزایش نرخ مشارکت آنان به عنوان نیروی کار یکی از شاخص های توانمندسازی زنان محسوب شده است. یکی از جنبه های مهم توانمندسازی زنان، در بعد اقتصادی دسته بندی و تعریف می شود که می توان گفت ماحصل آن رسیدن به استقلال مالی و کسب درآمد از طریق شغلی مناسب است. امری که امروزه با توجه به وضعیت نرخ بیکاری به ویژه در میان تحصیل کرده ها، چالش برانگیز شده است. بر این اساس، بسیاری از کشورها برای بهره مندی از ظرفیت و پتانسیل های خلاقانه افراد و همچنین فراهم نمودن زمینه اشتغال و خود اشتغالی آن ها و همچنین توسعه شغلی و جذب نیروی کار و در نهایت رسیدن به توسعه انسانی و اجتماعی، اقدام به تشویق برنامه های کارآفرینانه و کارآفرینی و همچنین توانمندسازی زنان در زمینه کارآفرینی نموده اند. حمایت و پشتیابی از فعالیت های کارآفرینانه زنان، شناسایی موانع از طریق تحقیق و پژوهش در حوزه کارآفرینی و آموزش زنان و رفع این موانع، علاوه بر این که زمینه رشد اقتصادی زنان و اشتغال زایی برای عده زیادی از آن ها را فراهم نموده و سطح کیفیت زندگی آن ها را ارتقا می بخشد، سهم زنان در توسعه اجتماعی اقتصادی جامعه را نیز افزایش می دهد. از این رو به عنوان اولین گام می بایست چالش ها و موانع کارآفرینی زنان و جنبه های آن مورد بررسی قرار گیرد.
دکتر منصوره زارعان عضو هیات علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا(س) در خصوص پژوهش خود با عنوان فراتحلیل مقالات و پایان نامه های حوزه توانمندسازی زنان ارائه ادند. طبق گفته های ایشان محققان توانمندسازی زنان را درگیرکردن مددجویان و خانواده آن ها در تصمیم گیری برای ارتقاى سطح سلامتی تعریف می کند که لازمه آن داشتن قدرت یا توانایی برای گرفتن تصمیم است. در تعریف سازمان ملل نیز توانمندسازی زنان شامل دسترسی به تحصیل با کیفیت، سازماندهی برنامههای آموزشی، متنوع سازی محصول و استفاده از اجاق گازهای پخت و پز کارآمد از لحاظ انرژی است. محققان به ابعاد توانمندسازی زنان همچون توانمندسازی اقتصادی، روانی، اجتماعی و سیاسی اشاره دارند. آنان مفهوم توانمندسازی زنان را به معانی مختلفی همچون احساس آزادی، افزایش دارایی، اشتغال زایی، قدرت تغییر ساختارهای محدود کننده، قدرت تصمیم گیری در خانواده ، بهداشت و سلامت خانوار، اموزش حرفه ای مشارکت و .... به کار برده اند. همچنین محققان در راستای توانمندسازی زنان به حذف عواملی که مانع توانمندسازی آنان می‌شود، از جمله پرکردن خلاهای قانونی و افزایش قابلیت زنان در زمینه آموزش اشار کرده اند. دکتر زارعان افزودند: توانمندسازی زنان در هر جامعه‌ای باید رویکرد بومی و فرهنگی داشته باشد، بدین معنا که پژوهش‌ها که اغلب مبنای برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگذاری‌ها در این زمینه است لازم است با توجه به فرهنگ ملی هر جامعه صورت گیرد.
در ادامه دکتر افسانه توسلی عضو هیات علمی گروه مطالعات زنان و خانواده، دانشگاه الزهرا(س) افزودند: عقل مذکر یاThe Man Reason یکی از مباحث عمده ای است که در حیطه مطالعات زنان در مکاتب مختلف محل بحث و مناقشه بوده و نظریه ها و جنبش های زنان از جمله مکاتب مبتنی بر لیبرالیسم و نیز اکوفمنیسم هر کدام تفسیر ویژه ای در مورد آن ارائه داده اند. بر اساس تئوری عقل مذکر، عقلانیت وجهه متمایز و برتر جهان انسانی محسوب می شود. عقلانیتی که تبلور آن را می توان در تصمیم سازی ها، قوانین، هرم قدرت، واژگان جنسیتی و ... مشاهده کرد. تأکید بر عقل مذکر که از سویی برتری عقل را بر سایر حواس انسانی از جمله احساس و عاطفه تأیید می کند و از سوی دیگر، آن را مختص مردان می داند، باعث شده است تا نگاهی جنسیتی اما پنهان بر نظام ها و نهادهای اجتماعی به خصوص نظام علمی و پژوهشی حاکم شود و سیستم آموزشی و پژوهشی را بر اساس سود، موفقیت و فایده مرتب سازد. علی رغم افزایش تحصیلات زنان همپای مردان، این سیطره یک جانبه به میزان بالا به چشم می خورد و با رویکرد جهانی راه را به سمت سرمایه داری لجام گسیخته و با نگاهی ملی و بومی، راه را به سوی یک اقتدار پنهان در نظام آموزش عالی می گشاید. نیم نگاهی به احراز جنسیتی سمت های اجرایی در سیستم آموزش عالی تاییدی است بر این مدعا.
نسرین قبادی دکترای اقتصاد دانشگاه مازندران در خصوص مقایسه تحلیلی شاخص های نابرابری جنسیتی کشور و بررسی راهکارهای توانمندسازی سخنرانی کردند و افزودند: امروزه در جوامع بین المللی دستیابی به برابری جنسیتی به عنوان یک اصل کلیدی پذیرفته شده است و به عنوان یک ضرورت تلقی می شود؛ به گونه ای که نتایج مطالعات نشان می دهد حذف زنان از نیروی کار باعث افت 40 درصدی در متوسط درآمد سرانه می شود. لیکن نکته مهم و اساسی چگونگی تحقق این امر است. در حالی که در بسیاری از کشورها به طور مستقیم به اتخاذ رویکردهای تأثیرگذار بر برابری جنسیتی پرداخته می شود، برخی نهادهای بین المللی با ابزارهای غیرمستقیم سعی در جهت دهی کشورها در مسیر حرکت به برابری جنسیتی می نمایند. به طور مثال مجمع جهانی اقتصاد، برای اولین بار در سال 2017 موضوع جنسیت را در محاسبه شاخص های بهبود کسب و کار لحاظ کرد. در این مطالعه، ضمن مروری بر جایگاه کشور مبتنی بر شاخص های برابری جنسیتی؛ نگاهی خواهیم داشت بر تاثیرگذاری سیاست ها و اقدامات داخلی در جهت بهبود جایگاه زنان و مقایسه آن با رویکرد نهادهای بین المللی. نتایج مطالعه نشان می دهد به رغم تلاش های صورت گرفته، بهبود چشمگیری در جایگاه زنان کشور، نه از منظر رتبه بندی بین المللی و نه براساس معیارهای داخلی حاصل نشده است.
دکتر قدرت طاهری مدیر برنامه، بودجه و تحول سازمانی دانشگاه الزهرا(س) در خصوص بررسی وضعیت اجتماعی زنان در کشورهای اسلامی بارویکرد محاسبه شاخص‌های توانمندسازیسخنرانی کردند. ایشان افزودند: یکی از روش های موثر در بهبود و ارتقا زنان در جامعه این است که در برنامه های توسعه به نیازها و شرایط پیشرفت آن ها توجه شود. از آنجا که برنامه های توسعه به منظور چگونگی گذر از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب طراحی می شوند، در این برنامه ها زنان به عنوان نیمی از جمعیت، باید مورد توجه قرار گیرند، نخبگان آنان به نوعی در تدوین برنامه ها مشارکت داشته باشند، بنابراین می توان گفت مشارکت زنان برای دستیابی به توسعه و پیشرفت ضروری می باشد. زنان در راستای توسعه و پیشرفت جامعه باید از مهارت، دانش و تخصص لازم بر خوردار باشند، به عبارت دیگر باید در انجام امور مربوطه توانمند باشند. موضوع توانمند سازی زنان در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها باید مورد توجه قرار گیرد. آنچه در این گفتار به دنبال آن هستیم تعیین جایگاه اجتماعی زنان در کشور های اسلامی با رویکرد محاسبه شاخص توانمند سازی زنان می باشد، تا بتوان براساس شاخص محاسبه شده، وضعیت و جایگاه زنان در کشورها را با هم مقایسه کرد. برای انجام اینکار با استفاده از داده هایی که توسط یک سازمان بین المللی بطور سالانه تولید می شود و یک روش علم شاخص ترکیبی توانمند سازی زنان مجاسبه شده و بر این اساس کشورها در چهار گروه با شاخص توانمند سازی بسیار بالا، بالا، متوسط و پایین تقسیم بندی شده اند. طبق گفته های ایشان زنان کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی که دارای شاخص توانمند سازی بسیار بالا بوده اند عبارتند از: برونئی دارالسلام، آلبانی، گامبیا، امارات متحده عربی، تونس، عمان، قطر، مالزی و جمهوری اسلامی ایران. دکتر طاهری افزودند شاخص هایی: شاخص توسعه جنسیت، شاخص توسعه انسانی، امید به زندگی در بدو تولد، سال‌ های تحصیلی مورد انتظار، میانگین سال‌ های تحصیل، میزان مرگ و میر ناشی از بیماری های غیرواگیر، مرخصی زایمان (با حقوق)، سهم فارغ التحصیلان علوم، فن آوری، مهندسی و برنامه های ریاضی در آموزش عالی که زن هستند و سهم اشتغال زنان در مدیریت ارشد و میانی و.. مورد استفاده قرار گرفته اند.
دکتر گیتی افروز پوراحمدی مشاور، مدرس، مولف و رئیس کار گروه سلامت امور زنان و خانواده وزارت نفت در خصوص ارتقای توانمند سازی زنان با رویکرد خودمراقبتی و دیگرمراقبتی سخنرانی کردند. طبق گفته های ایشان ریسک های پیش روی کشور، شکاف های آینده، زیست محیطی و سیاسی، آزار و اذیت زنان در یک نگاه و شکاف جنسیتی در ایران مهم ترین ریسک ها بر اساس افق زمانی است و فرصت های کاری، وام هایی با نرخ بهره پایین، دسترسی به اینترنت، حمایت از کسب و کارهای زنان، تقویت صدای زنان، اهمیت به زنان و... راه های تقویت توانمندی زنان است. آموزش یکی از مهم ترین ابزارهای توانمندسازی زنان است که با افزایش دانش، مهارت و اعتماد به نفس لازم برای مشارکت کامل در روند توسعه صورت می گیرد. دکتر افروز پوراحمدی خود مراقبتی( خودمراقبتی ذهنی، گام اول خودمراقبتی خودآگاهی است (شناخت بدن و شگفتی های آن)، خودمراقبتی معنوی شناخت خود و جایگاه خود در جهان هستی: چشم انداز من، ماموریت من، ارزش های من، اهداف من، استراتژی های من، خودمراقبتی فکری، ارتقای توان افزایی با رویکرد خودمراقبتی و..) راه دیگر تقویت توانمندی در زنان دانست. در نهایت ایشان اهداف امور زنان و خانواده وزارت نفت را جاری سازی نگرش جنسیتی در سیاست ها، برنامه ها و مقررات صنعت نفت، ارتقای آگاهی و اصلاح نگرش کارکنان و مدیران نسبت به نقش و جایگاه زنان و خانواده، افزایش مشارکت زنان شاغل در جایگاه های سیاستگذاری و تصمیم گیری صنعت نفت، ارتقا سطح سلامت(جسمی-روانی-نشاط زنان و خانواده صنعت نفت)، تحکیم بنیان خانواده در صنعت نفت، توسعه مسئولیت اجتماعی و فرهنگی صنعت نفت برای زنان دانستند.
دکتر زهرا نقی زاده، رئیس جهاد دانشگاهی واحد الزهرا(س) در خصوص طرح توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار مبتنی بر الگوی نوین توسعه مشاغل خانگی (پهنه شرقی استان تهران)سخنرانی کردند. ایشان افزودند: اشتغال از جمله موضوع¬ های اساسی اقتصاد هر کشوری است و به عنوان یکی از شاخ ص-های توسعه ¬یافتگی جوامع تلقی می¬شود. اکثر کشورهای دنیا با مسائل و مشکلات اشتغال درگیرند ولی در کشورهای جهان سوم، تعدد عوامل مشکل ¬آفرین و ناشناخته بودن برخی از آن ها موجب پیچیده ¬تر شدن موضوع شده است. در ایران، افزایش اشتغال پایدار و کاهش بیکاری، یکی از دغدغه ¬های اصلی سیاستگذاران، مسئولین و دست اندرکاران می ¬باشد. تا به امروز راهکارهای بسیاری برای این امر ارائه شده، لیکن به دلیل جمعیت بالای متقاضیان کار و اشباع بخش دولتی، این راهکارها چندان مؤثر واقع نشده است. به استناد اصول بیست و هشتم و چهل و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با توجه به سند چشم انداز بیست ساله، دولت موظف به تأمین شرایط، امکانات کار و ایجاد اشتغال برای افراد جامعه شده است. بر همین اساس قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی در سال 1389در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و دستورالعمل اجرایی آن با هدف شناسایی و توسعه ظرفیت ‌های کسب و کار خانگی برای گسترش فرصت‌ های شغلی، ارتقاء مدیریت کسب و کار خانگی از طریق پیوند با بنگاه ‌های بالادستی و تشکل‌ های خوشه ‌ای و ... و تسهیل مقررات مربوط به کسب و کار خانگی، در ستاد مشاغل خانگی تهیه و جهت اجرا به استان ‌های کشور و دستگاه‌ های اجرایی ذیربط ابلاغ شده است. لذا با توجه به اهمیت توانایی‌ های بانوان در رشد اقتصادی خانواده و به طبع آن رشد اقتصادی کشور، در هر منطقه اگر توسعه کارآفرینی در حوزه بانوان صورت بگیرد باعث توسعه مشاغل خانگی و ایجاد اشتغال می‌ شود. به عبارت دیگر، توسعه مشاغل خانگی به طور غیرقابل انکاری وابسته به توسعه کارآفرینی در این بخش است(اعتبارسنجی و آسیب شناسی اجرای طرح ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی در ایران، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، 1394). هدف اصلی مرحله اول طرح توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار که با عنوان بررسی، شناسایی و اولویت ‌بندی مزیت‌ها و هماهنگی ¬های اولیه استان تهران ارائه شده، شناخت وضعیت مشاغل خانگی با رویکرد بانوان سرپرست خانوار و فرصت‌ها و مزیت‌های استان در توسعه مشاغل خانگی می‌باشد. ضرورت انجام فاز اول این طرح شناسایی مشکلات و مسائل موجود بر سر راه توسعه مشاغل خانگی زنان سرپرست خانوار در استان از نقطه نظر کارشناسان و نخبگان دستگاه های اجرایی و بخش خصوصی و یافتن راهکارهای مناسب برای ایجاد مشاغل پایدار برای این قشر آسیب پذیر می¬باشد. همچنین آشنایی با مهمترین ظرفیت ¬ها و مزیتهای استان که قابلیت به کارگیری در توسعه مشاغل زنان سرپرست خانوار، شناسایی تسهیلگران، پشتیبانان و خوشه های‌ کسب و کار موفق درحوزه مشاغل خانگی و تعیین اولویت های سرمایه گذاری جهت توسعه زیرساخت¬های مربوط به مشاغل زنان سرپرست خانوار است. در این طرح بعد از برگزاری جلسات متعدد با حضور مدیران و کارشناسان محترم امور بانوان و خانواده استانداری تهران و اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهران، شهرستان‌های پردیس، دماوند، فیروزکوه، شمیرانات و شرق تهران به صورت پایلوت جهت اجرای طرح انتخاب شده اند. همچنین اطلاعات مورد نیاز در این فاز با استفاده از منابع مربوط به دستگاه‌های اجرایی، سازمان‌ها، مراکز و مؤسسات مرتبط، مصاحبه با عوامل انسانی مؤثر در اجرای طرح (خبرگان، کارآفرینان، پشتیبانان)، اسناد بالادستی مرتبط با حوزه مشاغل خانگی بانوان بدست آمده و با بررسی اولویت های شغلی استان تهران با توجه به شاخص ها و مزیت های استان، فرصت‌ها‌ی مشاغل خانگی شهرستان ها ارائه شده است. جهاد دانشگاهی واحد الزهراء(س) به عنوان مسئول اجرای این طرح در پهنه شرقی استان تهران در سال اول حدود 600 نفر و در سال دوم 900 نفر مجموعا 1500 نفر را تحت پوشش قرارداده است.