برگزاری هفتمین وبینار از سلسله نشست‌های توانمندسازی زنان

Fast traslate

Icon translate

Fast traslate

Icon translate

Fast traslate

Icon translate

 

 

 

 

هفتمین وبینار از سلسله نشست‌های توانمندی سازی زنان با موضوع توانمند سازی زنان سرپرست خانواده توسط پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا (س) و با همکاری مراکز اجرایی، دانشگاهی، ملی و بین المللی به مناسبت ولادت حضرت فاطمه (س)، مورخ 22بهمن 1399 به صورت حضوری – مجازی برگزار شد. وبینار مذکور در فضای مجازی و با بخش زنده در آپارات دانشگاه الزهرا(س) با بیش از 860 مخاطب برگزار شد.
سرکار خانم سوسن باستانی استاد دانشگاه الزهرا(س) و معاون بررسی ¬های راهبردی معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده در خصوص توانمندسازی زنان سرپرست خانوار مبتنی بر مشاغل خانگی و با تاکید مشارکت محلی در سکونتگاه غیر رسمی سخنرانی کردند. ایشان در ابتدا به تعریف زن سرپرست خانوار براساس مرکز آمار ایران پرداختند: زن سرپرست خانوار زنی است که مسئولیت تأمین تمام یا بخش عمده ¬ای از هزینه ¬های خانوار یا تصمیم¬ گیری در مورد نحوه هزینه کردن درآمدهای خانوار را بر عهده دارد. گروه¬ های چهارگانه زنان سرپرست خانوار: زنان همسر فوت کرده، زنان مطلقه، زنان دارای همسر که مسئولیت تأمین معاش خانواده آن ها به عهده خودشان می باشد(زندانی بودن همسر، ازکارافتادگی، معلولیت، متواری بودن و اعتیاد همسر) و دختران مجردی که به سن تجرد قطعی رسیده اند. ایشان مستندات قانونی مرتبط با حمایت از زنان سرپرست خانوار را مطرح کردند و همچنین نگاهی به آمار و وضعیت زنان سرپرست خانوار در کشور داشتند. از جمله مسائل مهمی که ایشان مطرح کردند عبارتند از متوسط سن زنان سرپرست خانوار که قریب به 56 سال است. زنان سرپرست خانوار مدارک تحصیلی پایین تر و نرخ سواد پایین ¬تری نسبت به مردان سرپرست خانوار دارند. 40درصد از زنان سرپرست خانوار در سه دهک پایین درآمدی قرار دارند. درآمد متوسط زنان سرپرست خانوار حدود 65 درصد میانگین درآمد مردان سرپرست است. از برنامه چهارم به بعد در آموزش مهارت به زنان سرپرست خانوار زیاد صورت گرفته است اما استقلال زنان سرپرستان دیده نشده است. دکتر باستانی افزودند: زنجیره توانمندسازی زنان سرپرست خانوار بایستی نتیجه محور باشد، از قابلیت فضای مجازی برای فروش کالاهای زنان بیشتر استفاده شود و مشکل زنان تهیه وسیقه بود با هماهنگی صورت گرفت که قرار شد از طریق سهام عدالت تأمین شود.
سرکارخانم دکتر شهره روشنی عضو هیات علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا(س) در خصوص راهکارهای توانمندسازی زنان سرپرست خانواد در مواجهه با آسیب¬ها به ارائه سخنرانی پرداختند. ایشان بیان داشتند که افزایش آمار زنان سرپرست خانوار و به تبع آن آسیب ها و مشکلات آنان در سال های اخیر از مهم ترین تغییرات جامعۀ ایران در حوزۀ زنان و خانواده بوده که موضوع زنان سرپرست خانوار را به مسئله¬ای جدّی برای پژوهش تبدیل نموده و افزایش پژوهش ¬ها در این حوزه را به دنبال داشته است. ایشان در پژوهشی که انجام دادند به شناسایی شرایط تأثیرگذار بر وضعیت زندگی زنان سرپرست خانوار و ارائۀ راهکارهایی برای کاهش آسیب پذیری و بهبود وضعیت زندگی زنان سرپرست خانوار پرداخته ¬اند. در این پژوهش با هدف کاهش آسیب ها و بهبود وضعیت زندگی زنان سرپرست خانوار راهکارهایی در 9 محور به دست آمد: توانمندسازی اقتصادی: شامل حمایت های مالی، حمایتهای بیمه ای و تأمین مسکن، توانمندسازی شغلی: شامل ارتقاء اطلاعات در زمینۀ اشتغال، آموزش های حرفه ای برای اشتغال، زمینه سازی برای اشتغال باثبات و با درآمد کافی و فراهم سازی زمینۀ کارآفرینی زنان سرپرست خانوار، توانمندسازی جسمانی شامل افزایش آگاهی در زمینۀ بهداشت و سلامت جسمانی، تأمین امنیت غذایی، ترغیب به فعالیت های ورزشی و ارائۀ تسهیلات بیمۀ درمان، توانمندسازی روانی شامل ارائۀ آموزش های روانشناختی و خدمات مشاوره ای و مددکاری، توانمندسازی فرهنگی شامل ارتقاء آگاهی ها و سطح تحصیلات زنان سرپرست خانوار، توانمندسازی اجتماعی شامل تقویت شبکه ¬های حمایتی خانوادگی و محلّی، استفاده از ظرفیت سازمان های مردم نهاد، افزایش سرمایه اجتماعی زنان سرپرست خانوار و ارتقاء آگاهی اجتماعی نسبت به زنان سرپرست خانوار، توانمندسازی حقوقی: شامل افزایش آگاهی های حقوقی، اصلاح و توسعۀ قوانین حمایتی و فراهم ساختن زمینۀ استیفای حقوق زنان سرپرست خانوار، توانمندسازی فرزندان: شامل توان¬افزایی روانی، تحصیلی و حرفه ای فرزندان، توانمندسازی سازمانی: شامل ارتقاء کارآمدی سازمانی، برنامه ریزی دقیق و جامع و اصلاح نحوۀ حمایت های سازمانی پیشنهاد شده است.
جناب آقای دکتر حمید رضائیان عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا(س) در سخنرانی خود با موضوع: توانمند سازی روان شناختی زنان سرپرست خانوار بیان داشتند که در طول تاریخ همواره مردان عهده¬دار مسئولیت خانواده بوده¬اند اما با گذر زمان و پدیده جهانی شدن، ساختار خانواده نیز تحت تاثیر قرار گرفته و اکنون شاهدیم که زنان به دلایل مختلف وظیفه اداره خانواده را به دوش می¬کشند. بنابر گزارش تفصیلی مرکز آمار ایران، نسبت زنان سرپرست خانوار از4/8 درصد درسال 1375 به 8/12درصد در سال1395 افزایش یافته است. زنان سرپرست خانوار زنانی هستند که به دلایل مختلف از جمله فوت همسر، متارکه، طلاق، از کارافتادگی همسر، مفقود الاثر بودن همسر و... سرپرستی خانواده خود را برعهده دارند.ایشان افزودند: چالش ¬های زنان سرپرست: بی¬کاری، فقر، وضعیت اقتصادی نامناسب. زنان پس از طلاق یا فوت همسر در برابر یک سری از مشکلات مانند تامین مراقبت از کودک، یافتن سرپناهی مناسب، تأمین معیشت خانواده و دشواری¬ های ناشی از اینکه او تنها بزرگسال خانواده است قرار می¬گیرد. در نتیجه هم از حیث مادی و هم از حیث روانی و عاطفی دچار مشکل گردیده واین شرایط بهزیستی روانشناختی آنان را تحت تاثیر قرار می¬ دهد. بهزیستی روانشناختی تلاش برای کمال در جهت تحقق توانایی¬های بالقوه فرد است و شامل ابعاد پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، استقلال، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد شخصی است. عمده ترین منابع استرس زنان سرپرست خانوار بی¬کاری، درآمد ناکافی و مشکل مسکن است که بیشترین رابطه را با بهزیستی روانشناختی دارد. طبق گفته های دکتر رضائیان برنامه توانمندسازی روانشناختی که اخیراً برای پیشگیری درحوزه¬های مختلف به کار برده می¬شود برآموزش مهارت های فردی و اجتماعی تأکید دارد و بعنوان موثرترین رویکرد پیشگیری شناخته شده است. این برنامه منجر به ارتقای بهداشت روانی، غنای روابط، افزایش رفتارهای سالم افراد در سطح جامعه می گردد. توانمندسازی روانی-اجتماعی همان برنامه آموزش مهارت ¬های زندگی است، با این تفاوت که با توجه به نوع گروهها، نیازهای متنوع، برنامه آموزش خاصی تدوین و اجرایی می¬شود . آموزش مهارت¬های زندگی، ابتدا بیشتر در حوزه تغییر رفتار و درمان بیماری های مزمن روانی انجام می شد اما طی دو دهه گذشته، تأثیرآن در افزایش کارکردهای اجتماعی، کیفیت زندگی و سلامت روانشناختی کارآمدتر ازدرمان های دارویی گزارش شده است. پژوهش ها نشان داده که ارتقای توانمندسازی با پیامدهایی مانند بهبود کیفیت زندگی، تسهیل تصمیم گیری، مراقبت از خود، مدیریت موثر در مشکلات و تصمیم گیری مناسب در گروه های مختلف همراه است.
دکتر فاطمه وثوقی سردبیر فصلنانه تحقیقات جغرافیایی، مدیر مسئول و صاحب امتیاز مجله توانمندسازی زنان و جامعه پایدار در خصوص رویکرد مشارکتی الگوی نوین در توانمندسازی زنان مددجو سخنرانی کردند. ایشان بیان داشتند که زنان مددجو به‌عنوان فقیرترین افراد، یکی از مهم‌ترین اقشار آسیب‌پذیر جامعه هستند. این زنان عمدتاً سرپرست خانواده هستند و به خودی خود از قابلیت ‌ها و امکانات لازم برای توانمندی و کاهش فقر برخوردار نیستند. افزایش روزافزون این زنان به‌خصوص در مناطق حاشیه ‌ای بر نسبت بالای تعداد زنان زیرخط فقر به ‌ویژه فقر شدید زنان مددجو و سرپرست خانوار تأکید دارد. ایشان افزودند: براساس گزارش ‌های مختلف از جمله بانک جهانی، فقر زنان، به ‌ویژه فقر زنان سرپرست خانوار، در مقایسه با مردان از شدت بیشتری برخوردار است. گرچه چالش ‌های بسیاری هستند که باعث افزایش فقر می ‌شوند، اما نکته اساسی این است که زنان به خاطر زن بودن، بیشتر در معرض فقر قرار دارند. فقر این زنان معمولاً بر خانواده ‌های آنان تأثیر مستقیم دارد و این چرخه فرزندان آنان را نیز درگیر می‌کند. توانمندسازی این زنان به دلیل چند نقشی بودن و نیز وظیفه مهم تأمین معاش خانوار از اهمیت ویژه‌ای برای برون‌ رفت از این چرخه برخوردار است. تا کنون یکی از مهم ‌ترین اهداف سازمان ‌های حمایتی توانمند نمودن زنان مددجو و سرپرست خانوار، خودکفایی و توان ‌افزایی آنان به‌منظور خروج از گردونه حمایت بوده است. لذا ارتباطی ناقص و یک‌ طرفه و در بسیاری موارد چرخه بازگشت بین زنان مددجو و نهاد حمایتی وجود دارد. توان افزایی، توانمندسازی و ارتقاء سطح کمی و کیفی زندگی زنان سرپرست خانوار، می‌تواند زمینه‌ های کاهش فقر، کاهش نابرابری جنسیتی و گسترش استقلال اقتصادی اجتماعی خانوار را فراهم نماید. در ایران بسیاری از این زنان تحت پوشش سازمان‌های اجتماعی چون کمیته امداد و بهزیستی هستند . ساختارهای اجتماعی می ‌تواند در برون‌ رفت از این چرخه معیوب مؤثر باشند. تحقیقات نشان داده شرایط فوق نه ‌تنها، وابستگی زنان به نهادهای حمایتی را کاهش نداد، بلکه سبب ایجاد شکل جدیدی از وابستگی شده است. لذا لازم است که تعریف نوینی از توانمندسازی اقتصادی این زنان ارائه داد و الگوهای سنتی توانمندسازی را اصلاح و تغییرداد. تغییر رویکردها به سمت رویکرد مشارکتی ( مشارکت بین نهادهای دولتی و غیر دولتی، سمن ها، تعاونی ها و بخش خصوصی) و حرکت به سمت تکمیل زنجیره ارزش و شناسایی حلقه‌های مفقوده می ‌تواند راهی جدید برای برون رفت از این چرخه باشد.

دکترحبیب جباری معاون آمایش سازمان برنامه و بودجه، دکترای جامعه شناسی اقتصادی مدرس دانشگاه، پژوهشگر اجتماعی و برنامه ریزی کشوری در خصوص قدرت یابی کاربردی برا ی کاهش فقر زنانه به سخنرانی پرداخت. ایشان بیان داشتند که با توجه به آمارها و هشدارهای برخی از مقامات مسئول و پژوهشگران کشور در سال های اخیر با زنانه شدن فقر مواجه شده ایم به عبارت دیگر به شکل نامتوازنی سهم زنان به ویژه خانوارهای زن سرپرست در جمعیت فقیر در حال افزایش است و از جانب دیگر به دلایل و عوامل متعددی از جمله طلاق ، معلولیت و ناتوانی مرد سرپرست خانوار در تامین درآمد خانوار و نیز گسترش تجرد قطعی و فردیت در جامعه، خانوارهای زن سرپرست در کشور در حال افزایش می باشد خانوارهایی که بیشتر در خطر فقیر شدن قرار دارند. در عین حال در سطح ملی و محلی برنامه‌ها و اقدامات متعددی برای حمایت از خانوارهای فقیر و به طور خاص خانوارهای زن سرپرست فقیرتوسط سازمان¬های دولتی، عمومی و غیر دولتی در این خصوص انجام شده و در حال انجام می باشد ولی این برنامه ها نه تنها در خروج از فقر خانوارهای مورد اشاره کم تأثیر بوده‌اند بلکه سیل خانوارهای در حال ورود به ورطه فقر نیز در حال افزایش بوده است. ایشان افزودند: سیاستگذاری ها و برنامه های اتخاذ شده عمدتاً منفعلانه و معطوف به کنار آمدن با شرایط فقیرانه بوده و بیشتر در سطح خرد( فردی و خانوار) و بعضاً میانی (گروه ها و اجتماع) فعال بوده و عمل کرده و تقریباً از ساختارهای کلان اقتصادی اجتماعی و فرهنگی غفلت کرده است. در این مقاله سعی شده است با محور قرار دادن راهبرد« قدرت یابی» یا «قدرت یابی راهبردی» ضمن بررسی و نقد رویکردها و روش های گذشته که عمدتاً در انتقال¬های نقدی و نقدی مشروط و در مواردی برخی مساعدت های اجتماعی و اقتصادی مکمل نمایان بوده، به طرح سیاست ها و سازوکارهای مغفول و یا کمتر توجه شده، پرداخت. دکتر جباری بیان داشتند که بدون در پیش گرفتن قدرت یابی راهبردی مردمان فقیراز جمله خانوارهای زن سرپرست فقیر و در اصل بدون تسهیل و تغییر ساختارهای فقیر ساز و ناتوان ساز و در سایه بی توجهی به سیاست های پیشگیرانه در سطح کلان، نمی‌توان با تقلیل اقدامات و مداخلات به انتقال های نقدی و نقدی مشروط و یا با اعطای وام و تسهیلات به کاهش فقر و موفقیت برنامه های فقرزدایی امیدوار بود.

خانم دکترمهری سادات موسوی عضو هیات علمی گروه مطالعات زنان دانشگاه علامه طباطبایی در خصوص شاخص ‌های خدمات حوزه رفاه اجتماعی شهر تهران با تمرکز بر گروه زنان سرپرست خانوار سخنرانی کردند ایشان بیان داشتند که به تعریف رفاه اجتماعی پرداختند و بیان داشتند که رفاه اجتماعی مجموعه سازمان یافته¬ای از قوانین، مقررات، برنامه ها و سیاست هایی است که در قالب موسسات رفاهی و نهادهای اجتماعی به منظور پاسخ گویی به نیازهای مادی، معنوی و تأمین سعادت انسان ارائه می شود تا زمینه رشد و تعالی او را فراهم آورد. در ادامه ایشان بیان داشتند که رفاه دارای دو جنبه است: رفاه عینی که در دو سطح فردی و اجتماعی مطرح می شود و رفاه ذهنی که به ادراکات و احساسات افراد جامعه نسبت به برخورداری از امکانات و تسهیلات مربوط می شود. ایشان در خصوص برنامه های مرتبط با شاخص های رفاه اجتماعی زنان سرپرست خانوار بیان داشتند که : خانواده محور نبودن، متکثر بودن، مقطعی بودن، ناکافی بودن، بدون ضمانت اجرا بودن، فراگیر نبودن، فاقد شاخص های اندازه گیری، واقع گرا نبودن، فاقد بودجه های لازم، فاقد سیاست مشخص در حوزه های توانبخشی، مهارت افزایی، توانمند سازی، اشتغال زایی و عدم توجه به موازی کاری های ساختاری. ایشان مواردی را برای حل مشکلات زنان سرپرست خانوار برشمردند: بازار فروش محصولات و جذب مخاطب برای محصولات زنان سرپرست خانوار، توسعه و گسترش بازارچه های خود اشتغالی، اعطای وام های خود اشتغالی برای اشتغال زایی، برگزاری دوره های آموزش حرفه ای ، کارآفرینی و اشتغال زایی و مهارت محوری وارایه تسهیلاتی از قبیل مجوز برای راه اندازی کسب و کار.
آقای دکترمجید ملکشاهی روانشناس و آسیب شناس اجتماعی و معاونت کمیته امام خمینی(ره) در خصوص توانمند سازی زنان سرپرست خانواده سخنرانی نمودند. ایشان در ابتدا به تعریف زن سرپرستی خانوار پرداختند و بیان داشتند که به آن گروه از بانوانی اطلاق می گردد که بنا به دلایل مختلف از جمله فوت، طلاق ، مفقودی ، زندانی و ... همسر و سرپرست خانوار خود را به طور دائم یا موقت از دست می دهند. این گروه در صورتی که از ابعاد اقتصادی، اجتماعی، روانی و خانوادگی نیازمند حمایت باشند جزء اقشار آسیب پذیر محسوب گردیده و نیازمند حمایت های اجتماعی لازم می باشند. مشکلات مالی و نیازهای حوزه سلامت و کاستی های مهارتی در حیطه های اجتماعی و روانشناختی زمینه ساز بیش از پیش بروز مشکلات و ماندگاری این قشر در دهک آسیب پذیری را فراهم می آورد. دکتر ملکشاهی افزودند: بایستی برنامه¬ی منسجم در چارچوب ارزش ها، چشم انداز و سیاست ¬های کلی مورد نیاز در راستای تحکیم وضعیت زنان سرپرست خانوار تبیین شود. و موارد ذیل را در راستای حل مشکلات زنان سرپرست خانوار برشمردند: عملیاتی نمودن یافته های پژوهشی در برنامه ها و فعالیت های سازمانی، تدوین برنامه متوازن، هدفمند و زماندار با رویکرد پیشگیرانه، همکاری کلیه مبادی و سازمان های مرتبط در راستای اجرای برنامه مشترک، طراحی خدمات با رویکرد پیشگیری از رسوب و ماندگاری جامعه هدف در بسترهای حمایتی، تبیین و نشر، نقش مکمل و نوین زنان در معادلات و عرصه های اجتماعی، تقویت دوره های آموزش مهارتی نقش پذیری زنانه و مادرانه برای دختران و زنان، تقویت دوره¬های آموزش مهارتی نقش پذیری مردانه و پدرانه برای پسران و مردان، تشویق و ترغیب عرصه های مردمی و سازمانی در پذیرش مسئولیت های اجتماعی، مدیریت و تقویت منابع مالی و عوامل اجتماعی (حوزه یاورانه)، تقویت و تسهیل روند توسعه اشتغال و کارآفرینی، بازبینی، تقویت و تنظیم قوانین خشونت علیه زنان و مردان، پیشبینی و مدیریت اثرات مخرب ارائه خدمات حمایتی و رفاهی در سایر اقشار جامعه و تولید مدل¬های بومی و اقلیمی توانمندسازی خانواده محور.
سرکار خانم دکتر مهشید منزوی مدیرکل گروه های علوم انسانی، اجتماعی و هنر جهاد دانشگاهی در خصوص ضرورت توانمند سازی زنان سرپرست خانوار به سخنرانی پرداخت. ایشان بیان داشت که در سال¬ های اخیر نظریات توسعه بر توسعه انسانی بیش از هر زمان دیگری تأکید دارند و امروزه تحقق توسعه پایدار در گرو کاهش نابرابری میان جوامع انسانی و مسائل و آسیب های منتج از آن است. توجه به این موضوع نظریاتی چون توانمند سازی را بیش از هر زمان دیگری در ردیف اول راهبردهای تحقق توسعه پایدار قرار داده است. توانمند سازی جامعه موجب افزایش آگاهی و توجه به مشارکت های اجتماعی و اقتصادی براساس آزادی های ناشی از افزایش آگاهی و اعتماد می شود. زنان علاوه بر این که خود در پیشبرد توسعه نقش دارند در عین حال هدف توسعه نیز محسوب می شوند. وضعیت زنان در کشورهای مختلف گویای این نکته است که ایشان بیش از مردان از اسیب های ناشی از نابرابری ها رنج می برند و زنان زیادی در برابر فقر و آسیب های ناشی از آن قراردارند. چنین وضعیتی می تواند در ارتباط مستقیم با راهبردهای دستیابی به توسعه پایدار و سیاست های نظام آموزشی، نظام اشتغال و ویژگی های فرهنگی و اجتماعی جوامع باشد. ایشان افزودند: ساختار شغلی زنان سرپرست خانوار، به میزان زیادی مشابه ساختار شغلی کل زنان در جامعه است. با این تفاوت که بسیاری از زنان سرپرست خانوادر در سنین سالخوردگی و پس از محول شدن سرپرستی خانوار به آنها ناگزیر از انجام فعالیت های اقتصادی هستند(37درصد زنان سرپرست خانوار بالای 65سال سن دارند) و به دلیل عدم آشنایی با قوانین و مقررات اجتماعی، نداشتن مهارت های شغلی، به مشاغل خدماتی و فاقد هرگونه امنیت شغلی و اجتماعی جذب می گردند. لذا دارای سطح درآمد پائین بوده و مشکلات مربوط به مسکن، بیکاری و ... همواره آنان را تهدیدی می نماید. درمجموع بررسی وضعیت زنان سرپرست خانوار ایرانی نشانگر ان است که زنان سرپرست خانواد و افراد تحت تکفل ایشان شرایط سخت اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی را متحمل می شوند . با توجه به آن که 12.7 درصدخانوارهای ایرانی (معادل 3061753نفر)، دارای سرپرست زن هستند و باتوجه به وضعیت پیش گفته، زمینه آسیب پذیری ایشان بسیار است. طبق گفته های دکتر منزوی توانمند سازی اقتصادی، اجتماعی و فردی زنان سرپرست خانوار در کنار تدوین برنامه های مناسب حمایتی و پاسخگویی به نیازهای این گروه ضرورت روشن تری می یابد و از الزامات و اولویت های توسعه پایدار کشور است.
آقای دکترسیدحسن موسوی چلبیرئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در خصوص سیاستگذاری اجتماعی د رحوزه زنان سرپرست خانوار به سخنرانی پرداخت. ایشان بیان داشت که جامعه بزرگ انسانی از واحدهای کوچک ‏تری شکل می ‏گیرد که قدیمی ‏ترین و طبیعی‏ترین آن خانواده است که از آغاز زندگی بشر وجود داشته است. خانواده هسته مرکزی اجتماع است که کانون رشد و تکامل جسمی و روحی و معنوی انسان است . هنگامى که از خانواده سخن به میان مى‏آید، عموماً قالبى متشکل از زن و شوهر همراه با فرزند در ذهن مجسم مى ‏شود؛ و در اکثر جوامع پدر به عنوان اصلی ترین و محوری ترین عضو خانواده مسئولیت سرپرستی و مدیریت خانواده را بر عهده دارد اما برخى خانواده‏ها از این قاعده مستثنا هستند. به تعریفی از خانوار و زنان سرپرست خانوار و سیاست گذاری اجتماعی پرداخت. طبق ارائه ایشان بر اساس سرشماری نفوس و مسکن در سال 1395 بیش از 3 میلیون نفر زن سرپرست خانوار داشتیم که این تعداد در سال 1390 حدود 2250000 نفر و سال 1385 حدود 1660000 نفر بوده است. تأملی بر همین آمار نشان از افزایش نگران کننده این گروه از زنان در کشور است. این شرایط ایجاب می کند که دولت سیاستگذاری های مناسبی برای آنان انجام دهد تا زمینه توانمندسازی آنان فراهم شود. این سیاستگذاری ها می بایست حوزه های مختلف آموزشی، مالی، بهداشتی و درمانی، بیمه ایی، مسکن، اشتغال، تسکیل خانواده، و..... را در بر گیرد تا به تناسب شرایط زنان ضمن کاهش نگرانی شان زمینه را براب توانمند سازی همه جانبه آنان فراهم کند. تأملی بر سیاستگذاری های انجام شده نشان می دهد که علیرغم تمهیدات اتخاذ شده، این سیاست ها در جهت توانمند سازی زنان سرپرست خانوار تاثیر زیادی نداشته است. دکتر موسوی چلبی در نهایت به مواردی کاهش سهم زنان سرپرست خانوار در تهیه مسکن مناسب، طراحی نظام سطح بندی خدمات حمایتی و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار، الزام به تهیه پیوست اجتماعی هنگام اجرای طرح های اقتصادی، عمرانی و . . . ، متناسب سازی میزان پرداخت مستمری به زنان سرپرست خانوار با شرایط اقتصادی کشور، استفاده از ظرفیت سازمان های غیر دولتی در توانمند سازی زنان سرپرست خانوار و حمایت های اجتماعی، استمرار پوشش کامل بیمه پایه (سلامت) و اجتماعی زنان سرپرست خانوار، تأمین درآمد زنان سرپرست خانوار از طریق اشتغال پایدار (سیاست کارگستری)، صیانت از خانواده و حفاظت از کیان و ماندگاری و پایداری آن و ایجاد فضای سالم در روابط اجتماعی و تحکیم مناسبات خانوادگی و ایجاد جامعه ¬ای خانواده محور، ارتقای مهارت¬های زندگی خانواده، تسهیل دسترسی زنان سرپرست خانوار به خدمات بهداشتی – درمانی تشویق و ترغیب بنگاه ها برای مشارکت در توانمند سازی زنان سرپرست خانوار از طریق انجام مسئولیت اجتماعی.
سرکار خانم دکتر معصومه توکلی رئیس گروه توانمندسازی خانواده و زنان سازمان بهزیستی کشور در خصوص اقدامات سازمان بهزیستی در زمینه توانمندسازی زنان سرپرست خانواده به ارائه سخنرانی پرداخت. ایشان ابتدا به معرفی دفتر توانمندسازی خانواده و زنان پرداخت و بیان داشت که این دفتر یکی از دفاتر مادر تخصصی زیرمجموعه معاونت امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور است که انواع خدمات حمایتی و توانمندسازی را از قبیل پرداخت مستمری، بیمه، درمان، دانش آموزی، دانشجویی، آماده سازی شغلی، اشتغال و ...را به خانواده های زن سرپرست نیازمند ارائه می نماید. فعالیت¬های توانمندسازی در قالب¬ها و شکل¬های مختلف طراحی و به مورد اجرا گذاشته می شود که در مجموع شامل: اشتغال¬های فردی و خانگی، اشتغال¬های گروهی در قالب گروههای همیار زنان سرپرست خانوار و ایجاد و توسعه گروه¬های خودیار در قالب صندوق های مالی خرد و کوچک. طبق گفته هاب ایشان در اجرای برنامه توانمند سازی خانواده ایشان بیان داشتند که مشکلات زیر مطرح است: پایین بودن سطح دانش و مهارتهای شغلی و کسب و کار، دسترسی محدود به بازار کار، بالا بودن ساعت کار با حداقل درآمد و مزایا، نبود ارتباط مناسب و کافی بین زنان سرپرست خانوار با خوشه ها، زنجیره ها و صاحبان اصلی حرف و مشاغل، کاهش شدید اعتبارات تخصیصی برنامه های اشتغال و توانمندسازی شغلی سازمان بهزیستی (به نحوی که طی 2 سال اخیر تنها 23 درصد از اعتبار مورد نیاز این بخش تخصیص یافته است)، نوسانات شدید اقتصادی و افزایش تورم و بالا رفتن هزینه راه اندازی کسب و کار، در معرض ورشکستگی قرار گرفتن مشاغل زنان سرپرست خانوار در نتیجه افزایش هزینه مکان فعالیت، مواد اولیه و .... دکتر توکلی در ادامه اشاره داشتند که در حال حاضر 16،457 نفر زن سرپرست خانوار در قالب اشتغال های فردی و خانگی مشغول فعالیت هستند.7000 نفر در قالب 1450 گروه همیار زنان سرپرست خانوار به فعالیت اقتصادی مشغول هستند و حدود 67،000 فرد و خانواده در معرض فقر، عضو گروههای خودیار(صندوق های مالی خرد) می باشند.