چهارمین پیش‌نشست سومین کنگره بین‌المللی و چهارمین کنگره ملی نقش زن در سلامت خانواده و جامعه

چهارمین پیش‌نشست سومین کنگره بین‌المللی و چهارمین کنگره ملی نقش زن در سلامت خانواده و جامعه با عنوان بایسته‌های سیاست‌گذاری شهری در راستای ارتقاء سلامت زنان و خانواده‌ها توسط پژوهشکده زنان و با همکاری مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری تهران ، مورخ 6 اردیبهشت 1404- ساعت 13- 15، در سالن دکتر طوبی کرمانی برگزار شد.
در این نشست دکتر حجیه بی‌بی رازقی نصرآباد؛ دانشیار جمعیت شناسی دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران و دکتر خدیجه مالمیر ،مدیریت خدمات نظارت و اعتباربخشی حوزه معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سخنرانی کردند.
در ابتدای نشست خانم معصومه شهریاری پژوهشگر گروه مطالعات زنان و خانواده مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهرداری ضمن خیر مقدم و تشکر از سخنران ها و شرکت کنندگان توضیحاتی در خصوص اقدامات شهرداری در راستای سلامت زنان داد و از سخنران ها خواست مطالب خود را ارائه دهند.
دکتر خدیجه مالمیر در خصوص "طراحی و اجرای مدل جامع ارتقاء سلامت زنان شهری با همکاری شهرداری، وزارت بهداشت و هوش مصنوعی" ارائه داد و افزود:
سلامت زنان، به‌ویژه در میان گروه‌های آسیب‌پذیر، یکی از ارکان اصلی سلامت جامعه است. این طرح با هدف ارتقاء سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی زنان، از یک مدل بین‌بخشی و هوشمند بهره می‌برد که شهرداری، وزارت بهداشت و فناوری هوش مصنوعی را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد. شهرداری زیرساخت‌ها و پشتیبانی محلی، وزارت بهداشت تخصص درمانی و نظارت، و هوش مصنوعی ابزارهایی چون تحلیل داده، غربالگری هوشمند، چت‌بات‌های روان‌شناسی و الگوریتم‌های تشخیص را فراهم می‌کنند. از جمله اقدامات کلیدی می‌توان به ایستگاه‌های غربالگری، کلینیک‌های سیار، خانه‌های امن، آموزش‌های سلامت مجازی، سامانه ثبت اطلاعات و داشبوردهای محله‌ای اشاره کرد. در سطح جهانی، تجربه‌هایی از دانمارک، سوئیس، برزیل، هند و تهران به‌عنوان الگوهای موفق ذکر شده‌اند. با اجرای این طرح، پیش‌بینی می‌شود نرخ غربالگری سرطان تا 30٪ افزایش، خوددرمانی و جراحی‌های غیرمجاز تا 40٪ کاهش، و دسترسی به خدمات سلامت در مناطق کم‌برخوردار تا 70٪ افزایش یابد. این مدل می‌تواند در کلان‌شهرها اجرا شده و به‌تدریج به سایر مناطق کشور تعمیم یابد.
سپس دکتر حجیه‌بی‌بی رازقی‌نصرآباد در خصوص " شاخص های جمعیت و سلامت زنان و خانواده در ایران؛ بایسته های سیاستگذاری شهری در بهبود آنها" ارلئه داد و افزود: امروزه با تبدیل‌شدن شهرها به کانون تحولات اجتماعی و جمعیتی، توجه به سلامت زنان به عنوان مؤلفه اساسی در دستیابی به توسعه پایدار شهری اجتناب ناپذیر است. این مطالعه با رویکرد توصیفی-تحلیلی، روندهای جمعیتی و شاخص‌های سلامت زنان در محیط‌های شهری ایران را بررسی کرده و راهبردهای سیاستی برای ارتقای حکمرانی شهری مبتنی بر عدالت جنسیتی ارائه می‌دهد. بر اساس یافته‌ها، با کاهش میزان باروری و رسیدن آن به سطوح پایین، افزایش سه برابری سهم زنان سالمند (65 سال و بالاتر) تا سال1430 و رشد 6.2 برابری زنان سرپرست خانوار از 1355 تا 1395 و روندهای مهاجرت زنان به کلان‌شهرها، توجه به سلامت زنان ضرورت یافته است. علاوه براینها احساس ناامنی اقتصادی زنان، ناامنی در فضاهای عمومی شبانه، بار مضاعف مسئولیتهای خانگی-شغلی، نابرابری در دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی در مناطق حاشیه‌نشین چالش‌هایی را در حوزه سلامت و عدالت جنسیتی درمناطق شهری ایجاد کرده است. این پژوهش با تأکید بر لزوم ادغام عدالت جنسیتی در برنامه‌ریزی شهری، پیشنهاد می‌کند که شهرها به گونه‌ای طراحی شوند که پاسخگوی نیازهای ویژه زنان باشند. بازطراحی فضاهای شهری، توسعه خدمات بهداشتی جامع، توانمندسازی اقتصادی اجتماعی و مشارکت بیشتر زنان در تصمیم‌گیری و اجرای برنامه‌های توسعه شهری بخشی از اولویت‌های سیاست‌گذاری شهری برای ارتقا سلامت زنان است. همچنین، کاهش موازی‌کاری نهادها از طریق تشکیل کمیته های مشترک بین سازمانی برای اجرای برنامه های یکپارچه و تدوین سند راهبردی سلامت زنان با اولویت تامین خدمات بهداشت باروری مورد نیاز و کاهش بار بیماریها از جمله بیماریهای قلبی و تنفسی ضروری است. این راهکارها نه تنها سلامت زنان و خانواده ها را بهبود می‌بخشد، بلکه با کاهش نابرابریهای جنسیتی، دستیابی به اهداف توسعۀ پایدار و شهرهای جامع و پایدار را تسهیل می‌نماید.
در پایان جلسه پرسش و پاسخ مطرح و مطالب مفیدی ارائه شد.